Konfidantzaren pedagogia (bideo forum)

ZER DA KONFIANTZAREN PEDAGOGIA

Lehenik eta behin, pedagogia mota honek zer den edo zertan oinarritzen den ezagutzea ezinbestekoa da hausnartzeko honen inguruan. Konfiantzaren pedagogiaren izena esaten duen bezala, umeak bere buruarengan, irakasleengan eta inguruarengan konfiantza izatea da, hori deta eta, umeak bere gaitasunak ahalik eta hoberen garatzeko ahalmena izango du.

Bideoan agertzen den ikastola, Arizmendi, pedagogia mota honek lantzen du, bai ikasleekin bai gurasoekin, hurrengo parrafotan azalduko ditut hainbat aspektu desberdinak baina denak konfiantzaren pedagogian oinarrituta daudenak.

FAMILIA ETA ESKOLA

Gurasoek klase batean

Arizmendin, beste eskoletan ez bezala, gurasoen eta irakasleen arteko komunikazioa eta harremana sustatzen da, bientzat onuragarria da hori. Abiapuntu bezala hartuta edozein harremanetan konfiantza dela enborra, eta eskolan dauden harremanak konfiantzazkoak izan behar direla, horrela gurasoen eta irakasleen arteko elkarbizitza sustatzeko eta konfiantza giroa sortzeko. Gurasoek ematen duten informazioarekin lortu nahi dena da ezagutzea zer motatako motxila dakarren umeak, umea zelan datorrela jakiteko eta informazio horrekin ondo aukeratzeko ze estimulu behar dituzten haurrek eta erantzun egoki bat ematen. Haurraren datuak ez ezik ere gurasoak zailtasunak badituzte lagundu ahal izateko eta beraien seme-alabekin harremana hobe dezaten, horregatik familia eta eskolako harreman estu eta konfiantzazkoa izatea baliagarria da.

Familiak askotan laguntza behar du beraien umeei hezterako orduan, eta ikastola honek guraso eskolaren bidez irizpide garbiak izaten lagun diezaieke. Ezagutzak, norabideak eta jarraibideak ematen ditu guraso eskolak, segurtasuna ematen du eta seme-alabengan eragina onera.

Ikastolako eredua eta etxeko eredua elkartzen direnean (gurasoek ikastola barrura joaten dira umeak uzteko eta jasotzeko) umeak modu natural batean sartzen dira eskolara.

UMEA ESKOLAN

Atxikimendua baretuta eta segurua izanik, familia-giroan dagoela sentituta eta espazioak eta denborak ezagunak dituela, haurra prest dago esploratzeko, objektu baten arreta jarri eta bere baitan duena aztertzeko, modu horretan, ezagutzaren eta zientziaren mundura zabaltzeko ari da haurra prestatzen. Umea ez badago seguru , ez du disfrutatuko eta ez du esploratuko, eta hori lortu behar da.

Haurra bakoitzaren egoera emozionalaren arabera eta erritmoaren arabera testuinguru desberdinak eskaini behar dira eta haurrak aukeratu behar du zertara jolastu nahi duen adibidez plastilina, eraikuntza egurrekin, txoko lasaia ”imaginarium”, material desberdinekin esperimentatu…(txikienak) edo handien kasuan espazio bat psikomotrizitatea garatzeko eskailerekin etab.

Egoera edo reto desberdinak eskaintzen dira haurreei, gainditzeko posible diren retoak, batez ere beraien autoestimua lantzeko. Autoestimua norberaren buruari zaion estimua da. Askotan esan ohi da nork bere burua maite behar duela, baina norberak estimatzen duena maite du, estimatzen ez duena ez. Beraz estimatzen badut, maite izango dut neure burua. Haurrak autoestimua izan dezan, besteek bera baieztatzea eta baloratzea behar du. Motibazioa izan dezan haurrak, sentitu behar du egiten ari den horren bitartez arrakasta izango duela, gai sentitzen bada edozer egin dezake.

Arlo arkitektonikoa pedagogiaren zerbitzura egotea ere garrantzitsua da, kontuan izanda zientzia enpirikoek zer esaten duten haurraren esplorazioaren inguruan, nola esploratzen duten haurrek, espazioak zabalak, erakargarriak, kuriositateak pizten duenak eta espazio bat non haurrak berak mugak jartzen dituena eta ez alderantziz izan behar dira.

Txokoak ikasten jolasteko eta jolasten ikasteko balio dute.

IRAKASLEAREN ZEREGINA

Umeak bere gaitasun guztiak zabaldu ahal izateko bi gauza behar ditu: sortzeko askatasuna eta huts egiteko askatasuna eta horretarako hezitzaileen begirada behar da, begirada horren bidez, saiatzen lagunduko dio hezitzaileak haurrari, eta huts egiten duenean, kontsolatu egingo du, eta aurrera bidean jarri, tresnak eskainiz: letrak, zenbakiak… bizitzan aurrera egiteko baliagarriak direla erakutsiko dio hezitzaileak. Nolanahi ere, beldurra eragiten duen gauzetako bat berritasuna da. Irakaslearen egitekoa da erraza dela erakustea, eta egin beharrekoa zaila iruditzen bazaie, eskutik hartu eta posible dela ikustaraztea. Azkenik umeak barruko munduaz jabetzeko kontzientzia ere baduenez, ipuinak eta kontakizunak eskainiko dizkio, emozioez eta irudizko errealitateaz jabetzerik izan dezan. Hori da konfiantzaren pedagogia.

Ekintzetan sortzaile eta behatzaile dira irakasleak, horretarako behatzen ikasi izan behar dute. Hezitzailea etengabe erdigunean egon behar horretatik libratzen denez, hau da, irakaslearen esku-hartzea askoz gutxiagoa da, oinarrizko zeregin baterako aukera zabaltzen zaio, behatzeko aukera, alegia.

HAURRAREN HEZKUNTZA

Haurrak ikasterako orduan, lan proiektuak gauzarik garrantzitsuenetariko bat da konfiantzaren pedagogian: umeen interesetatik abiatzen dira euren motibazioa eta ikasteko grina pizteko. Horretarako kontutan izan behar da gai horren inguruan beraiek dakitena eta material desberdinak erabiltzea ere, horrela, helburu eta irizpide batzuk zehaztuz gaia osatzen dute. Ikasleak interesatzen zaion proiektuak egiten dira eta beste batzuetan irakasleak interesatzen zaizkion gaiei buruzkoak , baina denak komuntasunean dute haurra bere erritmoaren arabera aukeratzen duela parte hartzea edo ez.

Irakasterakoan garrantzitsua da irakaslea gustura egotea eta gustura egotea irakasten ari denarekin, orduan umeak ere bai gustura ikasiko du.

Gaur egungo zientziek esaten dute haurrarekin ezin dela edozer gauza egin haurra da gure arreta gune nagusia, bera da honen guztiaren adarra haurrek daukan ikasteko grina hori behar bezala asetzeko.

Haurren hezkuntzaren inguruan ere beste faktore batzuk lantzen dira ikastola honetan. Lehen indibidualki ikasten zuten orain berriz taldeka. Gainera, ikastolan txikienak nagusietatik ikasten dute eta nagusienak babesten diete txikiei.

Arizmendi ikastolan adinen arteko komunikazioan egiten ari dena oso interesgarria da

zeren haurraren hezkuntzan imitazioak oso eginkizun garrantzitsua du.

Elkarrekin lan egiterakoan handienak bere estruktura mentalak ordenatzen ditu txikiarenari irakatsiz eta lidergoa landuz, eta txikiak imitazioz ikasten du eta garapenean aurrera egiten du, hori dela eta, bata bestearengandik ikasten dute.

Hainbat balore lantzen dituzte horren ondorioz: kooperazioa, integrazioa, eta errespetua.